Nöbetçi Eczaneler
8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’ne doğru, Maçka’da kadınları ve İstanbul’u anlatan bir sergi var: “İSTANBUL FISILDAR: BEN BİR KADINIM.”
Şeli Abut Benhabib’in ortak kullanım alanlarını da kapsayan “Her Yerde Sanat” sergi projesi kapsamında bu akşam Maçka’da, Elab Laboratuvar’da açılışı yapılacak olan sergi kadınlar tarafından, kadınları anlatacak. 8 ayrı sanatçının eserlerinin yer alacağı sergi 10 Mayıs 2015 tarihine kadar ziyaret edilebilecek. Eserleri “İstanbul Fısıldar: Ben Bir Kadınım” seçkisinde yer alan sanatçı Kübra Demir’le İstanbul’un neden kadın olduğunu konuştuk.
“İstanbul’un da merkezleri gülüyor, ara sokakları kan ağlıyor.”
Resim yapmaya ne zaman, neden başladınız?
İki yıl önce, en yakın arkadaşlarımız dahi olsa erkeklerin, kadınları hiçbir şekilde besleyici bir sevgiyle sevmediğini fark ettiğim zaman başladım. Erkekler kendilerini tolere eden kadınları ayrıca sömürüyorlar ve en eğitimsiz kadından en “modern ve özgürüm” diyen kadına kadar, tüm kadınlar bu durumdan muzdarip.
Bu sizi resim yapmaya nasıl yönlendirdi?
Akşamları iş dönüşü eve koşup resim yapmaya, bu şekilde rahatlamaya başladım. Ben hiç resim eğitimi almadım, kendi kendime, anlatamadıklarımı, kederimi, tuallere dökmeye başladım. Bu beni rahatlattı.
Çalışmalarınızda pek çok önemli detayı gizleyerek yerleştiriyorsunuz. Resimleriniz şifreli, neden?
Çünkü biz öyleyiz. Bütün resimlerimde bir ağlayan kadın Tia var. Tia benim, ilham kaynağım olan arkadaşım. Bence biz kadınlar, üzerimize atılan bütün çarpıları çiçek desenleriyle gizliyoruz. Süs bizim acıyı kapama ve yola devam etme yöntemimiz.
Etkilendiğiniz ressamlar kimler?
Tabii ki Frida Kahlo, hikayesinden de sanatından da etkileniyorum onun. Bir de Neş’e Erdok.
İstanbul, neden bir kadın?
İstanbul tam bir dişi. Bir kadın. Onun da üzerinde ne kavgalar dönüyor. Tarihi boyunca ne isyanlar, savaşlar, ne buhranlar gördü. Hepsi onun için yapıldı, hiç ona sorulmadan. Oldukça yorgun olmasına rağmen hala ayakta gördüğünüz gibi. Bir de farkındaysanız, o güzel kostümün, merkezdeki ılıştılı caddelerin ardında, kederli kadın yüzünü görürsünüz. İstanbul’un merkezi gülüyor ama arka sokakları hep kan ağlıyor.
Bundan sonra neler yapacaksınız?
Erkek resimleri yapmak istiyorum. Hiç olmazsa biraz anlaşabildiğimiz, iyi ve olumlu davranan erkeklerle konuşup, onların kadın kompozisyonunda resimlerini yapmak istiyorum.
Bu projeye nasıl dahil olmuştunuz?
Şeli sayesinde. Şeli’nin sanatı hayatın tüm ortak kullanım alanlarına götüren çok güzel bir projesi var. “Her Yerde Sanat” diye, hastanelerden okullara kadar her yerde resim sergisi açmayı düşünüyor. Akşamki sergi de Elab Laboratuvar’da.
